Des nouvelles du locataire de Roux, Nieuws over de huurder te Roux

J'ai annulé tout mes rendez-vous d'hier sauf un. J'ai passé beaucoup de temps au téléphone pour aider ce locataire.

Le président du CPAS ayant une journée chargée a délégué un de ses collaborateurs pour venir constater le logement, il était accompagné de l'assistante sociale en charge du dossier.

Avec un ami, nous avons déménagé cette personne, mis ces quelques biens à l'abri, une télévision et un poste de radio.

J'ai attendu jusqu'à 19h 30 que l'urgence sociale le prenne en charge. Ce soir il dormira au SAS ( lit d'urgence médicalisé pour sans-abri), ce matin il rencontrera un médecin pour faire un bilan de santé peut-être sera t-il hospitalisé.

En attendant que les services compétents lui trouvent un logement adapté, il dormira au SAS et la journée il pourrait être pris en charge dans un home de jour, repas chaud, soins...

La machine est lancée, c'est grave quand même , il aura fallu que je menace d'une conférence de presse pour que tout les services se mettent en branle.

Je tiens à préciser qu'il y a beaucoup de travailleurs sociaux qui font leur travail avec coeur et sérieux. Dans ce cas un dérapage malheureux est à constater.

Une phrase me reste en tête, hier lors d'une discussion avec ce locataire sur les services sociaux il me disait:

C'est comme si....je participais à un match de volley et que tout le monde se renvoie la balle, mais moi je suis trop petit pour l'attraper".

Il était heureux de quitter ce taudis, de prendre une douche, il avait peur de dormir dans un lit cela fait si longtemps qu'il est coincé dans son divan. Cet homme était tellement isolé, souvent dans la discussion il disait je suis seul!

Maintenant il ne l'est plus, tous mes amis et les services sociaux sont dans l'urgence de trouver une réponse rapide pour cet homme, qui a besoin avant tout de chaleur humaine, de repos et d' être traité avec humanité.

NIEUWS OVER DE HUURDER TE ROUX

Ik heb al mijn afspraken afgezegd en heb veel telefoongesprekken gevoerd om deze huurder te helpen.
De voorzitter van de CPAS had veel om het hoofd en heeft daarom een medewerker afgevaardigd die vergezeld was van de sociale assistente die dit dossier beheerd.

Met een vriend hebben we deze persoon verhuisd, zijn schaarse bezittingen veilig opgeborgen, een televisie en een radio.

Ik heb tot 19.30 u. gewacht totdat de sociale urgentiedienst hem onder haar hoede nam. Vanacht slaapt hij in het SAS ( medisch bed speciaal voor daklozen ). Heden morgen wordt hij medisch onderzocht om zijn toestand te evalueren en miscchien wordt hij in een ziekenhuis opgenomen.

In afwachting dat de betreffende dienst hem een woning zal bezorgen zal hij in het SAS slapen en in de dag wordt hij opgenomen in een dagverblijf met warme maaltijden en... verzorging.

De machine is in gang geschoten maar het is toch heel erg dat ik met een persconferentie moest dreigen om alle betrokken diensten in beweging te krijgen. Ik wil toch benadrukken dat er veel sociale werkers hun werk ter harte nemen en met inzet.
Dit geval was een zeer ongelukkige uitschuiver.

Eén zinnetje is me bijgebleven na een gesprek met deze huurder met betrekking tot de sociale diensten. 't Is alsof ik een match volleyball speel waarbij allen de bal naar elkaar spelen maar ik ben te klein om hem te vangen.

Hij was gelukkig om dit krot te verlaten, een douche te nemen maar had schrik om in een bed te slapen; hij had zo lang vastgeklemd gezeten in die divan. Die man voelde zich zo verlaten. Gedurende het gesprek viel het zinnetje " ik ben alleen " zo dikwijls.

Nu is hij dit niet meer. Al mijn vrienden en de sociale diensten haasten zich om snel een oplossing te vinden voor deze man die een grote nood heeft aan menselijke warmte, rust en recht op menselijkheid.